Guusje (Coda) 11-1-2015 - 29-10-2025 

Guusje, we gaan je ontzettend missen! vooral de bijzondere karaktertrekken van je!!

• De autoritten samen, als je naast ons zat en telkens je poot op onze hand legde om verder te gaan met aaien. En als je op de stoel zat lekker meehangen in de bochten.
• als we buiten waren en ik zot op je af kwam lopen. Dan zakte je door je voorpoten en kwam je blaffend op me af rennen
• Als we tijdens een wandeling stil gingen staan. Dat mocht niet want dan begon je te mopperen dat we door moesten lopen.
• Snachts sliep je bij ons op de kamer in een mandje.  En voor het slapen gaan wilde je graag het spel met de kussens spelen. Dat deden we niet altijd want ze gingen ook geregeld kapot. Maar als wij lagen te slapen en mijn hand hing naast het bed dan duwde jij je koppie in mijn handen en aaide ik je altijd even. En als het dan ochtend werd kwam je op bed knuffelen. Hele vrijpartijen hebben gehad want wat was dat heerlijk samen met jou smorgens wakker worden.
• Wanneer we weg gingen stond jij altijd klaar. Samen werken, winkelen, terasje pakken of bij iemand op bezoek. Of al was het maar een simpele autorit die thuis weer stopte het maakte voor jou niet uit als je maar mee kon.
• Aan tafel wilde altijd achter mijn rug op de stoel zitten. Met een poot over mijn rug voor een Knuffel en even kijken wat er op tafel lag.
• Jij was altijd binnen en als de andere meiden binnen kwamen moest er altijd even mopper-blafjes komen gericht op de meiden dat ze rustiger moesten binnen komen.
• Van de strijkbout was je bang En als je dan de kans kreeg liep je dan ook weg. Dan kreeg ik een berichtje van uit het dorp met de vraag of ik weer aan het strijken was. Want jij liep dan te dwalen door het dorp.
• Je kon zo genieten van het rollen in het gras.  Je liet je eigen tijdens het lopen of rennen al op je rug vallen.
• Blazen in je toet was voor jou een spel, lucht vangen. Een spel dat je met iedereen deed.
• Je kon zo lekker in mijn armen springen als ik even naar je keek daar moest ik altijd voor oppassen dat ik je wel opving.
• Spelen kende je niet echt, alleen de andere meiden walgen als zij aan het spelen waren. Of als het speelgoed gloednieuw was dan wilde je er wel even mee bezig zijn.
• Je was  knettergek op onze camper.  Zo gauw je door had dat we weer op vakantie gingen zat jij er in. Hij zal toch maar eens weg rijden zonder jou.  Tijdens de vakanties kon ik je nooit goed uitlaten als dan ook Harry achterbleef in de camper. Want voor hetzelfde geld vertrekt hij zonder jou. Wanneer wij een keer achter bleven bij ons staanplekje met onze stoeltjes zo dat Harry de camper kon legen was je ook in paniek. En zijn we samen de camper achterna gegaan om je gerust te stellen.